آتروفی چیست؟

خواندن این مطلب 1 دقیقه زمان میبرد

آتروفی: عبارت است از کوچک شدن اندازه سلول به دلیل از دست رفتن ماده سلولی.
وقتی تعداد کافی از سلول ها دچار آتروفی شوند کل بافت یا اندام مورد نظر، کوچک یا آتروفیک می شود. هرچند سلولهای آتروفیک ممکن است دچار کاهش عملکرد شوند، ولی نمرده اند و زنده هستند.

علل آتروفی

علل آتروفی شامل کاهش بار کاری (به عنوان مثال بی حرکت کردن اندام برای بهبود شکستگی و یا آسیب)، از دست رفتن عصب دهی، کاهش جریان خون، تغذیه ناکافی، از دست رفتن تحریک اندوکرین و پیری (آتروفی ناشی از پیری Senile atrophy) است.

بعضی از این محرک ها:

محرکِ فیزیولوژیک بوده(مثل از دست رفتن تحریک هورمونی در یائسگی)
.و برخی دیگر پاتولوژی هستند.(مثل از بین رفتن عصب)

اما با این وجود تغییرات اساسی سلولی در آنها یکسان است. این تغییرات نشان دهنده عقب‌نشینی سلول با کسب اندازه کوچک تر می‌باشد که در آن هنوز امکان بقاء سلول وجود دارد. در این حالت تعادلی جدید بین اندازه سلول و کاهش خونرسانی، تغذیه یا محرک رشد بوجود می‌آید.

اتروفی چگونه رخ می دهد؟

آتروفی سلولی حاصل ترکیبی از کاهش تولید پروتئین و افزایش تخریب پروتئین است.
تولید پروتئین در اثر کاهش فعالیت متابولیک کاهش می یابد.

تخریب پروتئین‌های سلولی عمدتا از مسیر یوبی کوئیتین – پروتئازوم انجام می‌شود. کمبود مواد غذایی و عدم استفاده از سلول، ممکن است به فعال شدن یوبی کوئیتین لیگازها شده که خود باعث اتصال کپی های متعدد پپتید های کوچک یوبی کوئیتین به پروتئین های سلولی می شوند و آنها را هدف تخریب پروتئازوم قرار می دهند. به علاوه به نظر میرسد این مسیر، مسئول پروتئولیز تصریح شده در وضعیت‌های کاتابولیک مختلف، نظیر کاشکسی که ناشی از سرطان باشد.

در بسیاری از موارد،آتروفی با اتوفاژی و در نتیجه افزایش در تعداد واکوئل های اتوفاژیک همراه است همانطور که قبلا ذکر شد، اتوفاژی فرآیندی است که در آن سلول گرسنه به منظور حفظ بقاء ارگانل‌های خود را می‌خورد.